Alkohol: 7%
Ekstrakt: 16,4%
Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
Kolor: [8/10]
Piana: [8/10]
Zapach: [10/10]
Smak: [9/10]
Nasycenie: [4/10]
Opakowanie: [9/10]
Cena: 19,50 zł / 0,355 l [Piwa Świata]
Uwagi: American IPA z puszki? W USA to żadna fanaberia a bardzo częsta praktyka, która mi w żadnym wypadku nie przeszkadza, a nawet uważam, że w wielu aspektach jest to lepszy i wygodniejszy sposób na pakowanie piwa. Na plus świetny design tej puchy, zdecydowanie mnie przekonuje. Po przelaniu do pokala otrzymujemy ciemnozłoty (ciemno bursztynowy), opalizujący trunek, który przywodzi na myśl rodzimy Atak Chmielu (jest ciemniejszy niż większość IPA na amerykańskich chmielach). Piana koloru beżowego jest obfita, leniwie opada i bardzo mocno oblepia ścianki, a przy tym jest dosyć drobno pęcherzykowa i prezentuje się świetnie. Wysycenie dwutlenkiem węgla trochę poniżej średniej i tutaj sprawdza się to jak najbardziej.
Po otwarciu puszki od razu uderza intensywny aromat chmielowy, który dosyć mocno przypomniał mi pierwszą styczność z Atakiem Chmielu (z pierwszą już legendarną warką). Całość jest bardzo intensywna, słodka z ogromną ilością owoców tropikalnych i w mniejszym stopniu żywicznych oraz delikatną landrynką. Na prawdę ciężko jest tutaj znaleźć cokolwiek do czego można by się przyczepić.
Smakowo mamy sporą (ale nie ekstremalną) goryczkę, która na dodatek jest dosyć gładka i smukła (tak to powinno wyglądać w polskich mocno chmielonych piwach!). Całość jest nad wyraz pełna, gęsta, oleista, aż oklejająca całą jamę ustną i zdecydowanie bardziej przypomina Imperial IPA, aniżeli jego słabszą woltażowo wersję. Mamy tutaj sporo nut chmielowych, żywicznych, tytoniowych i ziemistych. Całość jest trochę "cięższa" niż jaśniejsze AIPA, ale pomimo tego pijalność 113 jest bardzo wysoka.
Podsumowując, jest to świetny przedstawiciel American IPA, mimo, że nie do końca typowy. Zdecydowanie jest to szkoła wschodniego wybrzeża USA, na dodatek bliżej temu piwu do IIPA, nie zmienia to faktu, że pije się wyśmienicie i nie żałuję żadnej ze złotówek wydanych na Sly Fox 113.
Po otwarciu puszki od razu uderza intensywny aromat chmielowy, który dosyć mocno przypomniał mi pierwszą styczność z Atakiem Chmielu (z pierwszą już legendarną warką). Całość jest bardzo intensywna, słodka z ogromną ilością owoców tropikalnych i w mniejszym stopniu żywicznych oraz delikatną landrynką. Na prawdę ciężko jest tutaj znaleźć cokolwiek do czego można by się przyczepić.
Smakowo mamy sporą (ale nie ekstremalną) goryczkę, która na dodatek jest dosyć gładka i smukła (tak to powinno wyglądać w polskich mocno chmielonych piwach!). Całość jest nad wyraz pełna, gęsta, oleista, aż oklejająca całą jamę ustną i zdecydowanie bardziej przypomina Imperial IPA, aniżeli jego słabszą woltażowo wersję. Mamy tutaj sporo nut chmielowych, żywicznych, tytoniowych i ziemistych. Całość jest trochę "cięższa" niż jaśniejsze AIPA, ale pomimo tego pijalność 113 jest bardzo wysoka.
Podsumowując, jest to świetny przedstawiciel American IPA, mimo, że nie do końca typowy. Zdecydowanie jest to szkoła wschodniego wybrzeża USA, na dodatek bliżej temu piwu do IIPA, nie zmienia to faktu, że pije się wyśmienicie i nie żałuję żadnej ze złotówek wydanych na Sly Fox 113.
Ocena końcowa: 9/10
0 komentarze:
Prześlij komentarz