Alkohol: 6,8%
Ekstrakt: 15,9%
Kraj pochodzenia: Polska
Kolor: [8/10]
Piana: [8/10]
Zapach: [7/10]
Smak: [6/10]
Nasycenie: [4/10]
Opakowanie: [7/10]
Cena: 9,20 zł / 0,5 l [Raj Piwosza]
Uwagi: Wild IPA z browaru Profesja. Nie jestem fanem dzikości w piwach mocno chmielonych, takich jak IPA - ale i tak mnie piwo zaciekawiło.
Po przelaniu do pokala otrzymujemy jasno bursztynowy, opalizujący trunek. Piana jest spora, gęsta, średnio trwała i ładnie oblepiająca ścianki - w tym aspekcie należą się brawa. Wysycenie dwutlenkiem węgla na niezbyt wysokim poziomie intensywności.
W zapachu mamy zdecydowanie kwaśny, albo nawet dziki aromat. Intensywny, ale trochę przypomina mi niektóre domowe piwa, którym trafiło się przypadkowe zakażenie (sporo komercyjnych "dzikusów" jednak sprawia wrażenie, że ktoś to zaplanował - tutaj takiego wrażenie do końca nie miałem). Jest trochę nut siarkowych, winnych, pojawia się też nieduża metaliczność. Największym problemem jest brak aromatu chmielowego. Najzwyczajniej w świecie nie ma co tutaj się doszukiwać IPA.
W smaku mamy pół wytrawny charakter z średniej wielkości goryczką, która jednak jest dosyć taninowa, zalegająca i niezbyt przyjemna. Jest trochę dzikości i kwaśności, ale już mniej niż w zapachu. Powoduje to również, że idzie wyczuć nuty chmielowe, szkoda tylko, że głównie ziemiste i tytoniowe, a dopiero w dalszym stopniu sosnowe i żywiczne. Problemem piwa jest też niezbyt porywająca pijalność - piwo po prostu trochę męczy (z jednej strony goryczka kiepska, z drugiej ogólny balans piwa).
Podsumowując, piwo niczego nie urwało. Jako "wild" nie potrafi się obronić, a tym bardziej jako IPA.
Ocena końcowa: 6/10
Po przelaniu do pokala otrzymujemy jasno bursztynowy, opalizujący trunek. Piana jest spora, gęsta, średnio trwała i ładnie oblepiająca ścianki - w tym aspekcie należą się brawa. Wysycenie dwutlenkiem węgla na niezbyt wysokim poziomie intensywności.
W zapachu mamy zdecydowanie kwaśny, albo nawet dziki aromat. Intensywny, ale trochę przypomina mi niektóre domowe piwa, którym trafiło się przypadkowe zakażenie (sporo komercyjnych "dzikusów" jednak sprawia wrażenie, że ktoś to zaplanował - tutaj takiego wrażenie do końca nie miałem). Jest trochę nut siarkowych, winnych, pojawia się też nieduża metaliczność. Największym problemem jest brak aromatu chmielowego. Najzwyczajniej w świecie nie ma co tutaj się doszukiwać IPA.
W smaku mamy pół wytrawny charakter z średniej wielkości goryczką, która jednak jest dosyć taninowa, zalegająca i niezbyt przyjemna. Jest trochę dzikości i kwaśności, ale już mniej niż w zapachu. Powoduje to również, że idzie wyczuć nuty chmielowe, szkoda tylko, że głównie ziemiste i tytoniowe, a dopiero w dalszym stopniu sosnowe i żywiczne. Problemem piwa jest też niezbyt porywająca pijalność - piwo po prostu trochę męczy (z jednej strony goryczka kiepska, z drugiej ogólny balans piwa).
Podsumowując, piwo niczego nie urwało. Jako "wild" nie potrafi się obronić, a tym bardziej jako IPA.
0 komentarze:
Prześlij komentarz