Alkohol: 2,4%
Ekstrakt: 7,7%
Kraj pochodzenia: Polska
Kolor: [8/10]
Piana: [8/10]
Zapach: [7/10]
Smak: [7/10]
Nasycenie: [5/10]
Opakowanie: brak
Cena: 11 zł / 0,5 l [Kufle i Kapsle]
Uwagi: Jeszcze jakiś czas temu ze świecą można było szukać jakiejkolwiek polskiego, komercyjnego przedstawiciela stylu grodziskie. Na ten moment mamy kilka takich przykładów, czas więc pójść dalej i ten krok wykonuje Pracownia Piwa warząc ciemną wersję owego stylu (skoro można z weizenem czy witbierem, to czemu nie z grodziskim?).
Otrzymany trunek jest koloru ciemno-brązowego, pod światłem wiśniowo-miedzianego. Piana koloru beżowego jest kremowa, gęsta, ładnie oblepia ścianki i utrzymuje się niemal do samego końca trwania degustacji. Wysycenie dwutlenkiem węgla trochę poniżej średniej, co trochę nie do końca pasuje do stylu (grodziskie powinno mieć zdecydowanie wyższe wysycenie, dzięki czemu zyskuje na rześkości).
W zapachu dominują nuty kawowe, lekko palone, a całość przypomina raczej lekkiego dry stouta. Wędzonka pojawia się gdzieś w oddali, w bardzo niewielkim stężeniu. Piwo pachnie całkiem przyjemnie (nie ma żadnych nieprzyjemnych nut), ale nie ma tutaj zbytniej intensywności i ciężko powiedzieć, że mamy tutaj cokolwiek z grodziskiego.
Całkowicie inaczej wygląda kwestia smaku. Tutaj nie mamy żadnych nut typowych dla ciemnych słodów, dominuje delikatna wędzonka i spora wytrawność, żeby nie powiedzieć wodnistość. Gdyby zamknąć oczy i napić się piwa to można by odczuć wrażenie, że to jest rzeczywiście jasne grodziskie (może trochę rozgazowane). Przez te nasycenie jednak pijalność nie do końca powala, a tak powinno być w przypadku tego stylu.
Podsumowując, jest to całkiem ciekawy eksperyment, który w aromacie przypomina dry stout, a w smaku grodziskie. Piwo smaczne, ale nie wybitne.
Otrzymany trunek jest koloru ciemno-brązowego, pod światłem wiśniowo-miedzianego. Piana koloru beżowego jest kremowa, gęsta, ładnie oblepia ścianki i utrzymuje się niemal do samego końca trwania degustacji. Wysycenie dwutlenkiem węgla trochę poniżej średniej, co trochę nie do końca pasuje do stylu (grodziskie powinno mieć zdecydowanie wyższe wysycenie, dzięki czemu zyskuje na rześkości).
W zapachu dominują nuty kawowe, lekko palone, a całość przypomina raczej lekkiego dry stouta. Wędzonka pojawia się gdzieś w oddali, w bardzo niewielkim stężeniu. Piwo pachnie całkiem przyjemnie (nie ma żadnych nieprzyjemnych nut), ale nie ma tutaj zbytniej intensywności i ciężko powiedzieć, że mamy tutaj cokolwiek z grodziskiego.
Całkowicie inaczej wygląda kwestia smaku. Tutaj nie mamy żadnych nut typowych dla ciemnych słodów, dominuje delikatna wędzonka i spora wytrawność, żeby nie powiedzieć wodnistość. Gdyby zamknąć oczy i napić się piwa to można by odczuć wrażenie, że to jest rzeczywiście jasne grodziskie (może trochę rozgazowane). Przez te nasycenie jednak pijalność nie do końca powala, a tak powinno być w przypadku tego stylu.
Podsumowując, jest to całkiem ciekawy eksperyment, który w aromacie przypomina dry stout, a w smaku grodziskie. Piwo smaczne, ale nie wybitne.
Ocena końcowa: 7/10
0 komentarze:
Prześlij komentarz