Alkohol: 5,6%
Ekstrakt: 13%
Kraj pochodzenia: Polska
Kolor: [7/10]
Piana: [6/10]
Zapach: [7/10]
Smak: [7/10]
Nasycenie: [5/10]
Opakowanie: brak
Cena: 6 zł / 0,4 l [Setka Pub]
Uwagi: Jedno z trzech premierowych piw z poznańskiej kontraktowej inicjatywy Szałpiw warzącej aktualnie w browarze Bartek. Browar założyli znani w środowisku piwowarów domowych Jan Szała (rozpoznawalny szerzej jako zwycięzca Festiwalu Birofilia 2011) oraz jego ojciec Wojciech Szała. Sam trunek, który poszedł na pierwszy ogień został uwarzony w stylu BPA (Belgian Pale Ale), który popularnością w Polsce nie grzeszy.
Otrzymane piwo jest mętne w kolorze złotym, lekko wpadającym w bursztyn (jest zdecydowanie jaśniejsze niż mogłoby to wynikać z fotki). Piana mała, mocno oblepia, ale opada dosyć szybko. Wysycenie dwutlenkiem węgla na średnim poziomie intensywności.
W zapachu od razu wiemy, że mamy do czynienia z piwem w stylu belgijskim. Dominują tutaj nuty fenolowe z goździkami na czele. Pojawiają się również banany, aromaty ziołowe, lekko estrowe i pieprzne. Całość jest niezbyt intensywna i dosyć delikatna. Plus za brak jakichkolwiek nut alkoholowych.
Smakowo jest bardzo podobnie, nic nas tutaj nie zaskakuje. Mamy goździki i w mniejszym stężeniu banany, zioła i nuty pieprzne. Całość jest delikatnie słodkawa, a goryczka jest na poziomie raczej symbolicznym (co akurat dla tego stylu nie jest jakąś wielką zbrodnią, ale do mnie nie do końca trafia). Pełnia jest średnia, a całość jest świetnie pijalna.
Podsumowując, piwo jest poprawne, ale jednak bardzo grzeczne i trudno znaleźć jakikolwiek element, który mógłby zachwycać. Brakuje mi tutaj jednak również trochę więcej estrowych i owocowych nut, które mogłyby współgrać z bardziej niemieckimi fenolami.
Otrzymane piwo jest mętne w kolorze złotym, lekko wpadającym w bursztyn (jest zdecydowanie jaśniejsze niż mogłoby to wynikać z fotki). Piana mała, mocno oblepia, ale opada dosyć szybko. Wysycenie dwutlenkiem węgla na średnim poziomie intensywności.
W zapachu od razu wiemy, że mamy do czynienia z piwem w stylu belgijskim. Dominują tutaj nuty fenolowe z goździkami na czele. Pojawiają się również banany, aromaty ziołowe, lekko estrowe i pieprzne. Całość jest niezbyt intensywna i dosyć delikatna. Plus za brak jakichkolwiek nut alkoholowych.
Smakowo jest bardzo podobnie, nic nas tutaj nie zaskakuje. Mamy goździki i w mniejszym stężeniu banany, zioła i nuty pieprzne. Całość jest delikatnie słodkawa, a goryczka jest na poziomie raczej symbolicznym (co akurat dla tego stylu nie jest jakąś wielką zbrodnią, ale do mnie nie do końca trafia). Pełnia jest średnia, a całość jest świetnie pijalna.
Podsumowując, piwo jest poprawne, ale jednak bardzo grzeczne i trudno znaleźć jakikolwiek element, który mógłby zachwycać. Brakuje mi tutaj jednak również trochę więcej estrowych i owocowych nut, które mogłyby współgrać z bardziej niemieckimi fenolami.
Ocena końcowa: 7-/10
0 komentarze:
Prześlij komentarz