Alkohol: 3%
Ekstrakt: 8%
Kraj pochodzenia: Polska
Kolor: [7/10]
Piana: [7/10]
Zapach: [5/10]
Smak: [7/10]
Nasycenie: [4/10]
Opakowanie: brak
Cena: 9 zł / 0,4 l [III Festiwal Piwa w Szreniawie]
Uwagi: Piwo w stylu grodziskim pite podczas Festiwalu Piwa organizowanego pod koniec maja w pod-poznańskiej Szreniawie. Otrzymane piwo jest całkiem przyjemnie się prezentującego, słomkowego i zdecydowanie mętnego koloru. Piana średniej wielkości jest zbita, mocno oblepia ścianki i opada w średnim tempie. Na minus bardzo niskie jak na ten styl (a nawet jak na jakikolwiek styl) wysycenie dwutlenkiem węgla, ale powodem mogły być problemy z pienieniem się piwa podczas nalewania z kega (problem ze sprzętem, a nie samego Grodziskiego).
W zapachu piwo jest przede wszystkim nijakie i niemal neutralne aromatycznie. Pojawiają się tutaj bardzo delikatne nuty wędzone, chmielowe i słodowe, ale są podane w tak małym stężeniu, że ciężko o nich cokolwiek więcej powiedzieć.
Smakowo jest zdecydowanie lepiej, mimo niewielkiego ekstraktu pojawia się całkiem przyjemna goryczka chmielowa, która w akompaniamencie delikatnej wędzonki powoduje, że piwo jest świetnie pijalne. Oczywiście jest to tylko 8 stopni Plato, co wiąże się ze sporą wodnistością, ale całość jest lekka i znika w oka mgnieniu. Trzeba również pamiętać, że nie jest to w żadnym wypadku piwo ekstremalne, a wszelkie nuty są raczej tylko lekko nakreślone.
Podsumowując, jest to całkiem niezłe piwo w mało szałowym stylu (zapewne część obrońców "ostatniego piwnego bastionu polskości" się ze mną nie zgodzi, ale obiektywnie rzecz ujmując grodziskim ciężko zaskoczyć i spowodować efekt "wow"), jednak sam ze swojej strony zdecydowanie jako lekkie letnie piwo sesyjne preferowałbym lagera lub złotego ejla o zawartości alkoholu ~3,5% nachmielonego Simcoe, Citra czy innym amerykańskim chmielem. Niemniej eksperyment zdecydowanie bardziej udany niż w przypadku Pinty. Teraz pozostaje tylko czekać na Szał Piw, który jakiś czas temu, jeszcze pod płaszczykiem piwowarstwa domowego wygrywał rokrocznie konkurs piw w stylu grodziskim.
W zapachu piwo jest przede wszystkim nijakie i niemal neutralne aromatycznie. Pojawiają się tutaj bardzo delikatne nuty wędzone, chmielowe i słodowe, ale są podane w tak małym stężeniu, że ciężko o nich cokolwiek więcej powiedzieć.
Smakowo jest zdecydowanie lepiej, mimo niewielkiego ekstraktu pojawia się całkiem przyjemna goryczka chmielowa, która w akompaniamencie delikatnej wędzonki powoduje, że piwo jest świetnie pijalne. Oczywiście jest to tylko 8 stopni Plato, co wiąże się ze sporą wodnistością, ale całość jest lekka i znika w oka mgnieniu. Trzeba również pamiętać, że nie jest to w żadnym wypadku piwo ekstremalne, a wszelkie nuty są raczej tylko lekko nakreślone.
Podsumowując, jest to całkiem niezłe piwo w mało szałowym stylu (zapewne część obrońców "ostatniego piwnego bastionu polskości" się ze mną nie zgodzi, ale obiektywnie rzecz ujmując grodziskim ciężko zaskoczyć i spowodować efekt "wow"), jednak sam ze swojej strony zdecydowanie jako lekkie letnie piwo sesyjne preferowałbym lagera lub złotego ejla o zawartości alkoholu ~3,5% nachmielonego Simcoe, Citra czy innym amerykańskim chmielem. Niemniej eksperyment zdecydowanie bardziej udany niż w przypadku Pinty. Teraz pozostaje tylko czekać na Szał Piw, który jakiś czas temu, jeszcze pod płaszczykiem piwowarstwa domowego wygrywał rokrocznie konkurs piw w stylu grodziskim.
Ocena końcowa: 6,5/10
0 komentarze:
Prześlij komentarz