Alkohol: 6,3%
Ekstrakt: 16%
Kraj pochodzenia: Polska
Kolor: [10/10]
Piana: [6/10]
Zapach: [8/10]
Smak: [8/10]
Nasycenie: [4/10]
Opakowanie: [7/10]
Cena: 12 zł / 0,5 l [Raj Piwosza]
Uwagi: Whisky Rye Double Brown Porter w kooperacji browarów Brokreacja i Dukla. Po przelaniu do pokala otrzymujemy czarny jak smoła trunek. Piana w kolorze beżowym jest niezbyt obfita, średnio trwała i całkiem ładnie oblepiająca ścianki. Wysycenie dwutlenkiem węgla na niskim, aczkolwiek dla stylu jak najbardziej pasującym poziomie.
W zapachu od początku dominuje aromat wędzony, w stylu palonych przewodów elektrycznych. Do tego dochodzi gorzka czekolada i kawa. Całość jest przyjemna, średnio intensywna, ale z drugiej strony brakuje kopa i efektu "wow". Jest to porządnie pachnąca, grzeczna wędzonka.
W smaku mamy półwytrawny charakter z z jednak wyczuwalną, karmelowo-śmietankową słodyczą i kwaskowatością od ciemnych słodów. Lepiej byłoby gdyby albo pójść w większą pełnię, albo zostawić wytrawny charakter i pozbyć się słodyczy. Goryczka na średnim poziomie - pasuje tutaj jak najbardziej. Jest lekko śmietankowy posmak i długi wędzony finisz (palone przewody), które sprawiają, że w pierwszym momencie piwu bliżej do milk stoutu, ale po chwili wiadomo już, że ma się do czynienia z wędzonką. Piwo jest całkiem pijalne, ale znów problemem może być spora grzeczność, która powoduje, że piwo nie wywołuje większych emocji.
Podsumowując, dobre i grzeczne piwo. W sam raz na pierwszy kontakt z piwami w których użyto słodów wędzonych torfem.
Ocena końcowa: 8/10
W zapachu od początku dominuje aromat wędzony, w stylu palonych przewodów elektrycznych. Do tego dochodzi gorzka czekolada i kawa. Całość jest przyjemna, średnio intensywna, ale z drugiej strony brakuje kopa i efektu "wow". Jest to porządnie pachnąca, grzeczna wędzonka.
W smaku mamy półwytrawny charakter z z jednak wyczuwalną, karmelowo-śmietankową słodyczą i kwaskowatością od ciemnych słodów. Lepiej byłoby gdyby albo pójść w większą pełnię, albo zostawić wytrawny charakter i pozbyć się słodyczy. Goryczka na średnim poziomie - pasuje tutaj jak najbardziej. Jest lekko śmietankowy posmak i długi wędzony finisz (palone przewody), które sprawiają, że w pierwszym momencie piwu bliżej do milk stoutu, ale po chwili wiadomo już, że ma się do czynienia z wędzonką. Piwo jest całkiem pijalne, ale znów problemem może być spora grzeczność, która powoduje, że piwo nie wywołuje większych emocji.
Podsumowując, dobre i grzeczne piwo. W sam raz na pierwszy kontakt z piwami w których użyto słodów wędzonych torfem.
0 komentarze:
Prześlij komentarz