[Relacje] I Festiwal Piw Rzemieślniczych - Annopole

Annopole to mała wieś niedaleko Środy Wielkopolskiej (30 km od Poznania), o której zapewne nikt w piwnym światku jeszcze nie tak dawno nie słyszał. Zmieniło się to dzięki zorganizowanemu w dniach 29-30.06.2013 Festiwalowi Piw Rzemieślniczych. Organizatorem całej imprezy był importer zagranicznych piw rzemieślniczych z rejonu Beneluksu (browaryrzemieslnicze.pl), którego najbardziej znanym browarem, którego piwa dystrybuuje jest holenderski De Molen.

Miejsce, w którym nalewano piwa
i można było porozmawiać z twórcami

Ponieważ z Poznania do tej wsi można się dostać samochodem w 25 minut, a także z uwagi na fakt, że udało mi się zagospodarować pół dnia postanowiłem się pojawić na tej imprezie przynajmniej na kilka godzin (finalnie spędziłem tam około 4 godzin, między 13 a 17 w sobotę), spróbować kilku piw i zobaczyć jak ten pierwszy raz się udał. Od razu trzeba powiedzieć, że nie nastawiałem się na drugie Birofilia czy FDP, bo sama ilość lanych piw i umiejscowienie imprezy zwiastowały od początku raczej sporą kameralność. Na plus na pewno można uznać jedno z założeń festiwalu, tj. aby każde piwo nalewane było osobiści przez właściciela, piwowara czy innego pracownika związanego z browarem.

Było bardzo kameralnie

Przybyłem na festiwal kilka minut po 13 w sobotę i byłem nawet bardziej zaskoczony niż się spodziewałem (ilością osób). Była dosłownie garstka ludzi, z czego połowa wyglądała na lokalnych mieszkańców, na polu namiotowym przystosowanym dla uczestników rozbitych było dosłownie 3 namioty. Czym prędzej udałem się do budynku w którym można było zakupić szkło festiwalowe (plus za to, na dodatek szkło było całkiem praktyczne - był to pokal o pojemności ok 350-400 ml z zaznaczonymi jednak podziałką wartościami 0,2 litra i 0,3 litra). Szybko również zaopatrzyłem się w żetony, którymi można było kupować piwa (1 żeton wart był 2 złote, a ceny piw lanych były dla wszystkich piw takie same i wynosiły odpowiednio 4, 6, 8 zł za polskie wyroby odpowiednio o pojemnościach 0,2 - 0,3 - 0,5l oraz 6, 10, 16 zł dla zagranicznych trunków - tutaj ciekawostka bo przy zagranicznych najbardziej opłacalnym zakupem była najmniejsza pojemność 0,2 litra).

Punkt zakupu żetonów,
szkła i koszulek festiwalowych, oraz
piw w butelkach do domu.

Poza żetonami przy stoisku można było również zakupić butelkowe piwa sprowadzane przez importera, oraz trochę butelkowych polskich wyrobów z browarów, które pojawiły się na festiwalu. Co do browarów, które się pojawiły lista była niezbyt okazała i tak z Polski mieliśmy AleBrowar, Widawę i Pintę, które nalewane i obsługiwane były przez poznański pub Setka. W przypadku dwóch pierwszych pojawili się przedstawiciele w postaci odpowiednio Bartka Napieraja i Tomka Kopyra, z Pinty nie widziałem niestety nikogo. Co do browarów zagranicznych było ich pięć - La Rulles, Les 3 Fourquets, Brasserie de Bastogne, Forrest, De Molen. Nie wiem czy z każdego pojawił się ktoś z browaru, mi udało się porozmawiać trochę z przemiłym człowiekiem z La Rulles i Johnem Brusem z De Molena, którzy wywarli na mnie świetne wrażenie.

Tak mała liczba browarów może trochę rozczarowywać, jednak z drugiej strony pozwalała (o ile ktoś posiedziałby cały festiwal) na spróbowanie każdego piwa. Dla mnie numerem jeden było przetestowanie nowości z Widawy (Rhino, czyli wędzonego American Pale Ale, który "American" miał tylko w nazwie, jednak zdecydowanie był wędzony). Co do piw belgijskich z uwagi, że nie jestem ich wielkim fanem to raczej na chybił trafił brałem co mi polecono i tak udało mi się skosztować Treize Wheat i Rulles Brune z La Rulles (pszenica, która nie była ani typowym witbierem, ani weizenem całkiem przypadła mi do gustu), Troufette B.P.A. z Brasserie de Bastogne i Hamer&Sikkel z De Molena (ten ostatni okazał się świetnym, świeżym, sesyjnym porterem w stylu wyspiarskim). Szczegółowe recenzje wszystkich wypitych przeze mnie piw pojawią się wkrótce na blogu. Na odchodne zakupiłem jeszcze kilka piw zagranicznych i ESB z Widawy (które piłem na Birofiliach, ale chcę po raz drugi w domowym zaciszu usiąść do niego). Tutaj należy się minus dla jednego z organizatorów, na pytanie "Które z tych wystawionych belgów to witbiery?" otrzymałem odpowiedź w stylu "Witbierów to się w Belgii nie warzy, raczej w Niemczech, polecam za to La Trouffette Belle d'Été", który okazał się jednak witbierem ;)

Jeśli chodzi o piwne elementy festiwalu nie dotyczące stricte picia piwa to było bardzo słabo. Żadnej giełdy birofilistycznej, żadnych prezentacji, wykładów, itd. (ponoć w niedzielę miał być pokaz warzenia piwa i wykład Kopyra  piwnych mitach, ale sobota wyglądała kiepsko pod tym względem).

Podsumowując, było bardzo kameralnie, co z jednej strony było plusem (brak problemów ze znalezieniem miejsca do siedzenia, czas na degustację i zrobienie notatek, można było porozmawiać z piwowarami), z drugiej jednak brakowało tutaj trochę życia. Wydaje mi się, że o ile wiele można poprawić to jednak największym problemem tego festiwalu pozostanie umiejscowienie (Annopole znajduje się - nie urażając nikogo - na totalnym wygwizdowie).

PS. Szukając łazienki znalazłem pomieszczenie z sprzętem do produkcji piwa (piwowarstwo domowe, ale raczej w większej ilości - na oko ok. 100 litrów na warkę), może to jakiś zaczątek chłopaków przed mającym powstać w tym miejscu browarze rzemieślniczym.

Zaczątki prób do browaru rzemieślniczego?