Alkohol: 7,2%
Ekstrakt: 18%
Kraj pochodzenia: Polska
Kolor: [8/10]
Piana: [7/10]
Zapach: [6/10]
Smak: [6/10]
Nasycenie: [4/10]
Opakowanie: [4/10]
Cena: 9 zł / 0,5 l [Przystanek Browar]
Uwagi: Żytnie American IPA z browaru Dziedzice. Po przelaniu do pokala otrzymujemy głęboko bursztynowy, mocno opalizujący trunek. Piana w kolorze beżowym jest niezbyt obfita, ale trwała i ładnie oblepiająca ścianki. Wysycenie dwutlenkiem węgla na niezbyt wysokim poziomie - mogłoby być wyższe.
W zapachu mało jest aromatu AIPA, dominują tutaj nuty od słodów. Jest przypieczona skórka od chleba, biszkopt, trochę karmelu i gdzieś tam w oddali pałęta się delikatny diacetyl. Pojawia się lekkie utlenienie (miodowo-kartonowe) i dopiero na samym końcu mamy odrobinę chmielowych, żywicznych nut. Mało tutaj AIPA, prędzej nie do końca udane ESB.
W smaku mamy średnio pełny charakter, z wyczuwalną landrynkową słodyczą. Goryczka jest średnio intensywna, ale ściągająca i niezbyt przyjemna (trochę popiołowa). Znów pojawiają się melanoidyny (skórka od chleba), miodowe utlenienie, lekki diacetyl i dosłownie odrobina chmielowej żywiczności. Piwo jest średnio pijalne i po jednej butelce nie ma się chęci na kolejne. Nie ma też co tutaj się doszukiwać jakichkolwiek posmaków od żyta.
Podsumowując, słabe AIPA, któremu zdecydowanie bliżej do wyspiarskiej, klasycznej interpretacji tego stylu, a nawet ESB. Ale nawet gdyby w ten sposób traktować te piwo to nadal jest kiepsko.
W zapachu mało jest aromatu AIPA, dominują tutaj nuty od słodów. Jest przypieczona skórka od chleba, biszkopt, trochę karmelu i gdzieś tam w oddali pałęta się delikatny diacetyl. Pojawia się lekkie utlenienie (miodowo-kartonowe) i dopiero na samym końcu mamy odrobinę chmielowych, żywicznych nut. Mało tutaj AIPA, prędzej nie do końca udane ESB.
W smaku mamy średnio pełny charakter, z wyczuwalną landrynkową słodyczą. Goryczka jest średnio intensywna, ale ściągająca i niezbyt przyjemna (trochę popiołowa). Znów pojawiają się melanoidyny (skórka od chleba), miodowe utlenienie, lekki diacetyl i dosłownie odrobina chmielowej żywiczności. Piwo jest średnio pijalne i po jednej butelce nie ma się chęci na kolejne. Nie ma też co tutaj się doszukiwać jakichkolwiek posmaków od żyta.
Podsumowując, słabe AIPA, któremu zdecydowanie bliżej do wyspiarskiej, klasycznej interpretacji tego stylu, a nawet ESB. Ale nawet gdyby w ten sposób traktować te piwo to nadal jest kiepsko.
Ocena końcowa: 6-/10
0 komentarze:
Prześlij komentarz