Alkohol: 5,1%
Ekstrakt: nie podano
Kraj pochodzenia: Niemcy
Kolor: [7/10]
Piana: [6/10]
Zapach: [7/10]
Smak: [6/10]
Nasycenie: [8/10]
Opakowanie: [6/10]
Cena: 9,50 zł / 0,33 l [Piwa Świata]
Uwagi: American Pale Ale chmielone chmielem Citra z Niemiec? Widać, że powoli do naszych zachodnich sąsiadów również dociera podmuch piwnej rewolucji zapoczątkowanej w USA. Po przelaniu do pokala otrzymujemy jasnozłoty trunek z delikatną zawiesiną. Piana spora, ale szybko opada i prezentuje się niezbyt zachęcająco (spore pęcherzyki). Wysycenie dwutlenkiem węgla na bardzo wysokim, zdecydowanie przeszkadzającym poziomie intensywności.
W zapachu na początku jest całkiem, dominują nuty chmielowe z cytrusami i owocami tropikalnymi na czele, jednak z każdą kolejną minutą (i ocieplaniem się piwa) dochodzą do głosu aromaty zielonych jabłek (aldehyd octowy) i przypominające to co jest typowe dla piwowarstwa belgijskiego (nuty winne, lekko perfumowe). Zatem na początku jak najbardziej ok, później już trochę gorzej.
W smaku mamy dosyć sporą słodycz, niewielką goryczkę, odrobinę chmielowych nut (głównie cytrusy) i po raz kolejny aldehyd octowy, a także fenole (goździki) i trochę belgijskiej dzikości (posmaki winne). Całość mimo niewielkiej zawartości alkoholu jest dosyć pełna, co nie do końca do mnie trafia (wolę wytrawne APA, a pełnię i słodycz zostawiam mocniejszym braciom).
Podsumowując, jest to piwo ewidentnie do poprawy - bo nie sądzę, żeby aldehyd octowy i goździki były zamierzonymi nutami. Co nie zmienia jednak faktu, że i tak jest lepiej niż w przypadku wielu klasycznych, niemieckich, nudnych stylów (tutaj się przynajmniej coś dzieje).
W zapachu na początku jest całkiem, dominują nuty chmielowe z cytrusami i owocami tropikalnymi na czele, jednak z każdą kolejną minutą (i ocieplaniem się piwa) dochodzą do głosu aromaty zielonych jabłek (aldehyd octowy) i przypominające to co jest typowe dla piwowarstwa belgijskiego (nuty winne, lekko perfumowe). Zatem na początku jak najbardziej ok, później już trochę gorzej.
W smaku mamy dosyć sporą słodycz, niewielką goryczkę, odrobinę chmielowych nut (głównie cytrusy) i po raz kolejny aldehyd octowy, a także fenole (goździki) i trochę belgijskiej dzikości (posmaki winne). Całość mimo niewielkiej zawartości alkoholu jest dosyć pełna, co nie do końca do mnie trafia (wolę wytrawne APA, a pełnię i słodycz zostawiam mocniejszym braciom).
Podsumowując, jest to piwo ewidentnie do poprawy - bo nie sądzę, żeby aldehyd octowy i goździki były zamierzonymi nutami. Co nie zmienia jednak faktu, że i tak jest lepiej niż w przypadku wielu klasycznych, niemieckich, nudnych stylów (tutaj się przynajmniej coś dzieje).
Ocena końcowa: 6,5/10
0 komentarze:
Prześlij komentarz