Alkohol: 6,6%
Ekstrakt: 16,5%
Kraj pochodzenia: Polska
Kolor: [7/10]
Piana: [6/10]
Zapach: [6/10]
Smak: [6/10]
Nasycenie: [7/10]
Opakowanie: [8/10]
Cena: 5,80 zł / 0,5 l [Centrala Piwna]
Uwagi: Weizenbock z browaru Kormoran. Pierwsze co się rzuca w oczy to bardzo ładna etykieta, której ocenę obniża jednak kiepskie nalepienie (całość jest pofałdowana). Po przelaniu do szklanki otrzymujemy miedziano-bursztynowy, mętny trunek, który jednak jest jaśniejszy niż mogłoby wskazywać powyższe zdjęcie. Piana koloru beżowego jest średniej wielkości, opada dosyć szybko i nie sprawia zbyt pozytywnego wrażenia. Na plus dosyć wysokie i zdecydowanie pasujące wysycenie dwutlenkiem węgla.
W zapachu główną i dominującą nutą jest karmelowość, która nadaje piwu sporą słodycz. W mniejszym stopniu wyczuwalne są aromaty bananów i goździków. Całości dopełnia niezbyt przyjemna woń alkoholu. W smaku mamy miks słodko-kwaśny, który nie do końca do mnie trafia, do tego dochodzą nuty karmelowe, bananowe i goździkowe oraz po raz wtóry woń alkoholu. Niby wszystko jest na swoim miejscu, jest to zdecydowanie weizenbock, ale jest po prostu przeciętny.
Podsumowując, nie jest to piwo złe, ale nie jest również wybitne (a nawet dobre), jest to raczej przeciętniak w tej kategorii, którego największymi wadami są zbytnia alkoholowość i zbytnia słodycz. Do zeszłorocznego Psze Koźlaka z Pinty nie ma nawet co go porównywać, bo różnica w smaku jest spora na korzyść chłopaków warzących w Zawierciu.
W zapachu główną i dominującą nutą jest karmelowość, która nadaje piwu sporą słodycz. W mniejszym stopniu wyczuwalne są aromaty bananów i goździków. Całości dopełnia niezbyt przyjemna woń alkoholu. W smaku mamy miks słodko-kwaśny, który nie do końca do mnie trafia, do tego dochodzą nuty karmelowe, bananowe i goździkowe oraz po raz wtóry woń alkoholu. Niby wszystko jest na swoim miejscu, jest to zdecydowanie weizenbock, ale jest po prostu przeciętny.
Podsumowując, nie jest to piwo złe, ale nie jest również wybitne (a nawet dobre), jest to raczej przeciętniak w tej kategorii, którego największymi wadami są zbytnia alkoholowość i zbytnia słodycz. Do zeszłorocznego Psze Koźlaka z Pinty nie ma nawet co go porównywać, bo różnica w smaku jest spora na korzyść chłopaków warzących w Zawierciu.
Ocena końcowa: 6/10
0 komentarze:
Prześlij komentarz