Alkohol: 6%
Ekstrakt: 15,1%
Kraj pochodzenia: Polska
Kolor: [8/10]
Piana: [5/10]
Zapach: [5/10]
Smak: [7/10]
Nasycenie: [4/10]
Opakowanie: [3/10]
Cena: 8,20 zł / 0,5 l [Piwa Świata]
Uwagi: Piwna rewolucja powoli dociera do wydawałoby się niereformowalnych browarów warzących niezbyt smaczne lagery (wcześniej Witnica wypuściła IPA, recenzowany tutaj trunek z Grybowa to również IPA, a ostatnio pojawiło się info o IPA z Krajana). Jeszcze trochę i browary Jagiełło, Koreb i Edi dorobią się swoich piw w tym stylu (oby nie ;)).
Wracając do samej recenzji, po przelaniu do pokala otrzymujemy całkiem ładnie się prezentujący ciemnozłoty, wpadający w bursztyn trunek (przypomina raczej brytyjskie IPA lub rodzimy Atak Chmielu pod względem barwy). Piana jest mizerna, ale o dziwo całkiem ładnie oblepia i w postaci kożucha utrzymuje się dosyć długo na powierzchni. Wysycenie dwutlenkiem węgla poniżej średniej, mogłoby być odrobinę wyższe.
W zapachu dominuje... diacetyl (bardziej toffi wpadające nawet w karmel), a dopiero dalej melanoidyny (przypieczona skórka od chleba) i aromat chmielowy (żywiczny, słodki w charakterze). Największym minusem (poza diacetylem) jest jednak wątła ilość tego aromatu - IPA musi buchać chmielem - innej opcji nie ma. Tutaj tego ewidentnie zabrakło.
W smaku mamy dosyć sporą pełnię (całkiem wysoką słodycz), która jest jednak dobrze kontrowana wyczuwalną goryczką chmielową. Mamy tutaj z jednej strony aromat karmelowy i przypieczonej skórki od chleba, z drugiej chmielowy w stylu Ataku Chmielu (żywiczny, korzenny). Intensywność nie jest może powalająca, na dodatek po ogrzaniu pojawia się lekki alkohol i oczywiście diacetyl, ale z uwagi na niezły balans pomiędzy słodowością a goryczką piwo jest naprawdę nieźle pijalne.
Podsumowując, nie jest to może wybitne AIPA, ale dzięki goryczce jakoś się broni. Lepiej smakuje niż pachnie i jest tutaj sporo do poprawy, ale piłem już gorsze piwa w tym stylu (i to nawet z zagranicznych browarów).
Wracając do samej recenzji, po przelaniu do pokala otrzymujemy całkiem ładnie się prezentujący ciemnozłoty, wpadający w bursztyn trunek (przypomina raczej brytyjskie IPA lub rodzimy Atak Chmielu pod względem barwy). Piana jest mizerna, ale o dziwo całkiem ładnie oblepia i w postaci kożucha utrzymuje się dosyć długo na powierzchni. Wysycenie dwutlenkiem węgla poniżej średniej, mogłoby być odrobinę wyższe.
W zapachu dominuje... diacetyl (bardziej toffi wpadające nawet w karmel), a dopiero dalej melanoidyny (przypieczona skórka od chleba) i aromat chmielowy (żywiczny, słodki w charakterze). Największym minusem (poza diacetylem) jest jednak wątła ilość tego aromatu - IPA musi buchać chmielem - innej opcji nie ma. Tutaj tego ewidentnie zabrakło.
W smaku mamy dosyć sporą pełnię (całkiem wysoką słodycz), która jest jednak dobrze kontrowana wyczuwalną goryczką chmielową. Mamy tutaj z jednej strony aromat karmelowy i przypieczonej skórki od chleba, z drugiej chmielowy w stylu Ataku Chmielu (żywiczny, korzenny). Intensywność nie jest może powalająca, na dodatek po ogrzaniu pojawia się lekki alkohol i oczywiście diacetyl, ale z uwagi na niezły balans pomiędzy słodowością a goryczką piwo jest naprawdę nieźle pijalne.
Podsumowując, nie jest to może wybitne AIPA, ale dzięki goryczce jakoś się broni. Lepiej smakuje niż pachnie i jest tutaj sporo do poprawy, ale piłem już gorsze piwa w tym stylu (i to nawet z zagranicznych browarów).
Ocena końcowa: 6,5/10
0 komentarze:
Prześlij komentarz